W każdym z nas tkwi nieśmiały detektyw, który zauważył pewien słodki i wyraźny zapach, wydzielany przez starszych ludzi. Ten zapach jest szczególnie odczuwalny podczas korzystania z komunikacji miejskiej lub podczas odwiedzin u dziadków. Zaintrygowało to naukowców na tyle, że postanowili przeprowadzić badania, aby dowiedzieć się, skąd ten zapach pochodzi. Okazało się, że nie ma on nic wspólnego ani z higieną osobistą, ani z brakiem dbałości o siebie.
We frazie „starość nie radość” zawarta jest prawda o procesie starzenia się, który niestety niesie ze sobą różne problemy zdrowotne i ograniczenia. Z wiekiem musimy zmierzyć się z wyzwaniami zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi – począwszy od trudności w poruszaniu się, poprzez problemy z pamięcią, wahania nastrojów, zaburzenia mowy, spowolnienie ruchów, kłopoty ze słuchem aż do pogarszającej się wzroku. W tym okresie często diagnozowane są schorzenia neurodegeneracyjne takie jak choroba Alzheimera czy demencja. Jednym z aspektów starzenia się, który przyciąga uwagę, jest specyficzny zapach starszych osób. Naukowcy zbadali ten fenomen i odkryli, że ma on źródło nie w braku higieny, ale w naturalnym procesie starzenia się organizmu.
Możliwe, że zapach ten kojarzy Ci się z domem Twoich dziadków lub innymi miejscami publicznymi, takimi jak sklepy, apteki czy autobusy, a szczególnie domami opieki dla seniorów. Zespół naukowców z Jokohamy pod kierownictwem dra Shinichiro Hazego postanowił rozwiązać zagadkę pochodzenia tego zapachu. W badaniu przeprowadzonym w 2001 roku i opublikowanym w „Journal of Investigative Dermatology”, ujawnili, że słodki zapach starości wiąże się z obecnością specyficznego związku chemicznego – 2-nonenalu.
W badaniu uczestniczyły osoby w wieku od 26 do 75 lat, które przez trzy noce nosiły specjalnie zaprojektowane koszulki mające za zadanie „łapanie” zapachów ciała. Po tym czasie naukowcy wyizolowali zgromadzone na tkaninach cząsteczki i przeanalizowali je. Zidentyfikowano szereg chemikaliów, które były obecne niezależnie od wieku uczestników, z wyjątkiem 2-nonenalu. Ten konkretny związek chemiczny można było znaleźć jedynie na ubraniach osób powyżej 40. roku życia, a jego stężenie wzrastało wraz z wiekiem.
Naukowcy z Jokohamy sugerują, że aktywny styl życia oraz zdrowe nawyki mogą pomóc w redukcji tego specyficznego zapachu. Zdrowa dieta, unikanie szkodliwych zachowań takich jak palenie czy nadmierne spożycie alkoholu, a także staranie się o minimalizację stresu, mogą przyczynić się do zmniejszenia intensywności tego aromatu.
Wielu seniorów może odczuwać dyskomfort ze względu na specyficzny zapach ich domostw, gdy odwiedzają ich goście. Jak więc można poradzić sobie z tym problemem? Przede wszystkim warto dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie, umyć zasłony i dywany oraz zadbać o odpowiednią wentylację mieszkania. Pomocne mogą okazać się również różnego rodzaju dyfuzory zapachowe czy lampki aromatyczne z olejkami eterycznymi. Należy pamiętać, że zapach starości jest naturalną częścią procesu starzenia się i nie ma powodów, aby go się wstydzić.